Παγκόσμια πρεμιέρα: Opéra Comique, Paris, 1840.
Gaetano Donizetti
Λιμπρέττο: Georges Henri Vernoy de Saint-Georges, Jean-François Bayard
ΠΡΑΞΗ I
Στα βουνά του Τυρόλου. Πηγαίνοντας στην Αυστρία, τρομοκρατημένη η μαρκησία του Μπέρκενφιλντ και ο υπηρέτης της ο Ορτένσιος, αναγκάζονται να σταματήσουν γιατί ο στρατός των Γάλλων τους κλείνει τον δρόμο. Όταν η μαρκησία μαθαίνει απ’ τους χωρικούς ότι ο γαλλικός στρατός έχει επιτέλους υποχωρήσει, σχολιάζει τη σκληρότητα των Γάλλων («για μια γυναίκα με τ’ όνομά μου»). Ο Ορτένσιος ρωτάει τον Σουλπίκιο, λοχία του 21ου συντάγματος, αν επιτρέπει τη συνέχεια του ταξιδιού τους. Ο Σουλπίκιος έχει παρέα του τη Μαρί, τη μασκότ, την «κόρη» του συντάγματος, που την υιοθέτησαν όταν την βρήκαν ορφανή. Όταν ο Σουλπίκιος την ρωτάει επίμονα για έναν νεαρό που τους είδαν μαζί, του εξηγεί ότι είναι ένας νεαρός τυρολέζος που –αν και εχθρός τους- κάποτε της έσωσε τη ζωή. Έρχονται στρατιώτες του 21ου και κουβαλούν έναν αιχμάλωτο: τον νεαρό τυρολέζο, τον Τόνιο, που εξηγεί ότι ψάχνει τη Μαρί. Αυτή παρεμβαίνει και τον σώζει, και όσο γνωρίζει τους καινούργιους του φίλους, τραγουδάει το εμβατήριο του συντάγματος (“Chacun le sait”). Διατάζουν τον Τόνιο ν’ ακολουθήσει τους στρατιώτες, μα αυτός δραπετεύει και επιστρέφει να ξαναδηλώσει τον έρωτά του στη Μαρί. Ο Σουλπίκιος τους πιάνει στα πράσα και η Μαρί παραδέχεται στον Τόνιο ότι ο μελλοντικός σύζυγός της, απ’ το 21ο σύνταγμα μπορεί μόνο να είναι.
Η μαρκησία του Μπέρκενφιλντ ζητάει απ’ τον Σουλπίκιο μια συνοδεία για να επιστρέψει στο κάστρο. Όταν ακούει το όνομα Μπέρκενφιλντ, ο Σουλπίκιος θυμάται ένα γράμμα στο πλευρό της Μαρί, όταν την είχαν βρει. Η μαρκησία παραδέχεται ότι γνωρίζει τον πατέρα της Μαρί και δηλώνει ότι είναι η από καιρό, χαμένη κόρη της αδελφής της. Το παιδί είχε αφεθεί στην εποπτεία της μαρκησίας αλλά είχε χαθεί σε κάποια μάχη. Αμήχανη με τους άξεστους τρόπους της Μαρί, η μαρκησία αποφασίζει να πάρει την ανηψιά της στο κάστρο και να της δώσει την πρέπουσα ανατροφή. Ο Τόνιο έχει καταταγεί για να παντρευτεί την Μαρί (“Ah, mes amis”), μα αυτή πρέπει να εγκαταλείψει το σύνταγμα και τον άνδρα που αγαπά (“Il faut partir”).
ΠΡΑΞΗ ΙΙ
Η μαρκησία κανόνισε να παντρέψει τη Μαρί με τον Σκιπίωνα, ανεψιό της δούκισσας του Κράκενθορπ. Ο Σουλπίκιος βρίσκεται στο κάστρο του Μπέρκενφιλντ, αναρρώνει από τραυματισμό και υποτίθεται ότι θα βοηθήσει τη μαρκησία με τα σχέδια της. Η μαρκησία κάνει μαθήμα ωδικής στη Μαρί και την συνοδεύει στο πιάνο. Με την ενθάρρυνση του Σουλπίκιου, χώνει στίχους απ’ το εμβατήριο του συντάγματος και η μαρκησία χάνει την υπομονή της (Trio: “Le jour naissait dans la bocage”). Όταν μένει μόνη, η Μαρί σκέφτεται πόσο λίγο νόημα έχουν το χρήμα και τ’ αξιώματα (“Par le rang et l’opulence”). Ακούει από μακριά στρατό να προελαύνει και νιώθει απέραντη χαρά όταν όλο το σύνταγμα μπαίνει στην κεντρική σάλα. Ο Τόνιο, η Μαρί και ο Σουλπίκιος ξαναβρίσκονται μαζί. Ο Τόνιο ζητάει το χέρι της Μαρί και δηλώνει ότι είναι το νόημα της ζωής του (“Pour me rapprocher de Marie”), μα η μαρκησία ξεκαθαρίζει ότι η ανηψιά της είναι ήδη αρραβωνιασμένη και διώχνει τον Τόνιο. Όταν μένει μόνη με τον Σουλπίκιο, η μαρκησία παραδέχεται την αλήθεια: η Μαρί είναι νόθο παιδί της που είχε εγκαταλείψει απ’ τον φόβο του κοινωνικού στίγματος.
Ο Ορτένσιος αναγγέλλει την άφιξη της ακολουθίας του γαμπρού και της δούκισσας του Κράκενθορπ. Η Μαρί αρνείται να βγει απ’ το δωμάτιό της, μα όταν ο Σουλπίκιος της αποκαλύπτει ότι η μαρκησία είναι η μητέρα της, ξαφνιασμένη δηλώνει ότι δεν μπορεί να πάει κόντρα στη θέληση της και συμφωνεί να παντρευτεί κάποιον που δεν αγαπά. Τη στιγμή που ετοιμάζεται να υπογράψει το γαμήλιο συμβόλαιο, εφορμούν οι στρατιώτες του 21ου συντάγματος με επικεφαλής τον Τόνιο, για να σώσουν την “κόρη” τους. Οι ευγενείς καλεσμένοι μαθαίνουν με τρόμο, ότι η Μαρί ήταν το κορίτσι της κουζίνας, μα αλλάζουν γνώμη όταν διηγείται τα παιδικά της χρόνια και δηλώνει πόσο απέραντα αισθάνεται υπόχρεη στους στρατιώτες. Η μαρκησία συγκινείται και δίνει τη συγκατάθεσή της να παντρευτεί τον Τόνιο. Όλοι μαζί ενώνονται σε ένα φινάλε “Salut à la France”.
